بوی تعفن زباله در کوهپایه دماوند به مشام می رسد

نماد طبیعی ایران در محاصره زباله های پلور .. چند سالی است که مسئولان شهر «پلور»، در شمال شرق استان تهران و در کوهپایه دماوند، پسماندهای خانگی و تجاری این شهر را در کوهپایه های دماوند منتقل می کنند. این در حالی است که این منطقه یکی از مهمترین رویشگاه های «شقایق البرزی» و همچنین در محدوده پارک ملی لار است.
«بهمن ایزدی»، رئیس هیئت مدیره کانون سبز فارس که از چند سال قبل با همکاری چند تن از فعالان محیط زیست فعالیت هایی درباره پایش زیستگاه های اطراف قله دماوند را انجام می دهد به سبزپرس گفت: متاسفانه در جایی که یکی از متراکم ترین و انبوه ترین رویشگاه های شقایق البرزی را در دامنه های قله دماوند داریم، زباله های خانگی و تجاری شهرستان پلور تخلیه می شود. این منطقه توسط دهیاری این شهرستان مشخص شده در حالی این نقطه جزئی از پارک ملی لار و در نزدیکی قله دماوند، نماد ملی ایران است.
او ادامه داد: اگر از جاده پلور به طرف جاده دریاچه سد لار بروید، در نزدیکی نقطه ای که به دوراهی «رینه» و دریاچه سد لار شناخته می شود، این تجمع زباله ها را می بینید که بوی تعفن آن حتی از فاصله های بسیار دور نیز به مشام می رسد.
پسماندهای خانگی، زباله های مراکز اداری و خدماتی و رستوران های شهرستان پلور به این منطقه منتقل می شوند و بدون هیچ عملیات تفکیک و یا تبدیل زباله های تر به کمپوست در این نقطه تخلیه می شود. این فعال محیط زیست همچنین گفت: متاسفانه این بی توجهی در جایی است که نماد ملی کشور ماست و گردشگران زیادی هر ساله برای بازدید از قله زیبای دماوند و دشت های شقایق در کوهپایه آن به این منطقه مراجعه می کنند و به جای استفاده و لذت بردن از زیبایی های منحصر به فرد این منطقه، با تلی از زباله ها و بوی تعفن آن روبرو می شوند.
او گفت: گذشته از مسایل گردشگری، شیرابه این زباله ها به آبهای زیر زمینی منطقه نفوذ می کند و این آب های زیرزمینی، سرچشمه رودخانه ها و سفره های آب زیرزمینی دشت های پایین دست هستند و بخشی از آب شرب سکونتگاه های پایین دست را نیز تامین می کنند.
به گفته ایزدی، بوی تعفن این زباله ها تا فاصله های دوردست نیز به مشام می رسد و از طرف دیگر وزش باد، پسماندهای سبک مانند کیسه های پلاستیکی را به زمین های اطراف پراکنده می کند و همین مسئله آلودگی وسیعی را در منطقه ایجاد کرده است.
از طرف دیگر تجمع این حجم زباله در محل، سلامت ساکنان روستاهای اطراف و شهرستان پلور را نیز تهدید می کند.
ایزدی گفت: وقتی توسط یک نهاد رسمی، زباله ها بدون توجه به موازین بهداشتی و زیست محیطی در منطقه ای منحصر به فرد رها می شود، این کار تاثیری بسیار بیشتر از تاثیر زیست محیطی دارد. چرا که گردشگران این منطقه که عمده آنها اطلاعات چندان زیادی درباره طبیعت گردی صحیح و حضور مسئولانه در طبیعت ندارند، این صحنه را مشاهده می کنند و این کار می تواند باعث شکل گیری الگویی در ذهن آنها شود.
ایزدی این منطقه را جزئی از مناطق تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست دانست و گفت: این منطقه جزئی از پارک ملی لار است و یکی از میراث طبیعی کشور ما است و سکوت سازمان حفاظت محیط زیست در این باره بسیار عجیب است.
این فعال محیط زیست ادامه داد: من تعجب می کنم که سازمان حفاظت محیط زیست به جای هدایت مسئولان شهرستان پلور به سوی مدیریت صحیح زباله و ایجاد سایت کمپوست و بازیافت پسماندها، در این باره سکوت کرده است. در حالی که تنها تهیه کمپوست از این زباله ها، سود اقتصادی بسیار زیادی برای اهالی باغدار و کشاورز منطقه خواهد داشت.
او افزود: پلور یکی از شهرهایی است که در ارتفاع و کوهپایه قرار گرفته و اگر برنامه های مدیریت صحیح زباله در آنجا به اجرا گذاشته شود، الگویی برای دیگر شهرهای کوهپایه ای کشور خواهد شد.
ایزدی تاکید کرد: بنده از این متاثر هستم که چرا مسئولان شهرستان پلور به جای فشار آوردن به طبیعت دماوند، به مسئولان بالادستی خود فشار نیاورده اند تا مدیریت صحیح پسماندها در این منطقه اجرا شود. متاسفانه دوستان مسئول در شهرستان پلور و سازمان حفاظت محیط زیست به جایگاه دماوند در فرهنگ ایران و اقتصاد منطقه به عنوان مهمترین نماد طبیعی کشور توجهی نکرده اند که جای تاثر فراوان دارد.
او گفت: زندگی ساکنان منطقه پلور پیوندی ناگسستنی با طبیعت منطقه دارد به نحوی که حتی در فصول بسیار سرد سال، آنها منطقه خود را ترک نمی کنند. این مسئله می تواند علاوه بر مسایل زیست محیطی، باعث تاثیرات سوء فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی شود.