محیط بان

در حال حاضر دریاها، اقیانوسها و سایر منابع آب به انواع کیسه­های زباله، بطریهای نوشیدنی و … آلوده شده اند و زباله های پلاستیکی سالانه جان صدها پرنده، لاک پشت، فک، ماهی و … را به خطر می اندازد.

مرکز تنوع زیستی سانفرانسیسکو که یک سازمان غیرانتفاعی فعال در زمینه حفاظت از محیط زیست است، به تازگی با ارائه شکوائیه­ ای به سازمان حفاظت محیط زیست امریکا از این سازمان درخواست کرده با تعیین حدود مجازی کمی در قانون آب پاک این کشور، محدودیتی را برای میزان آلودگی پلاستیک در آب اقیانوسها تعیین نماید.

مرکز تنوع زیستی در این شکوائیه به صورت رسمی از سازمان حفاظت محیط زیست امریکا درخواست کرده است قوانینی را برای لحاظ نمودن فاکتور «آلودگی به پلاستیک» در تعیین کیفیت آب وضع نماید و به ایالتهای مختلف ابلاغ نماید تا آگاهی آنان نسبت به لزوم پایش و جلوگیری از آلودگی آب به ضایعات پلاستیکی افزایش پیدا کند. در این شکوائیه از سازمان محیط زیست تقاضا شده میزان آلودگی مشهود ضایعات پلاستیکی در اقیانوسها به صفر رسانده شود و درباره ضایعات پلاستیکی کوچک در سواحل و اقیانوسها نیز محدودیتهای شدیدی در نظر گرفته شود.

در قانون آب پاک ایالتهای امریکا موظفند استانداردهای توصیه شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست این کشور را اعمال نمایند و آبهای فاقد این استانداردهای کیفی را شناسایی نمایند. پیش از این ایالتهای کالیفرنیا و هاوائی در چارچوب قانون آب پاک به کنترل زباله های پلاستیکی اقدام کرده اند ولی تعیین استاندارد ملی آلودگی به پلاستیک می تواند دیگر ایالتها را نیز به انجام این کار وادار نماید.

پلاستیک ۵۰ تا ۸۰ درصد آلودگی سواحل، زباله های شناور در سطح و کف اقیانوسها را ایجاد می کند و به گزارش مرکز تنوع زیستی تنها در شهر لس آنجلس روزانه ۲۰ تن قطعات پلاستیک شامل کیسه های زباله، نی، بطری های نوشیدنی و … به داخل اقیانوس تخلیه می شود که منطقه ای به مساحت بیش از ۲۷۵ هزار مایل مربع یعنی بزرگتر از ایالات تگزاس را پوشش می دهد.

این نگرانی وجود دارد که پلاستیک حیات دست کم ۲۶۷ گونه دریایی که برخی از آنها جزو گونه های در معرض خطر هستند را نیز به خطر اندازد.

ماهی های موجود در شمال اقیانوس آرام سالانه ۱۲ هزار تا ۲۴ هزار تن پلاستیک را می بلعند که می تواند بروز جراحات روده­ ای و مرگ آنها را به دنبال داشته باشد و از طرف دیگر این خطر وجود دارد که ضایعات پلاستیکی با جذب و تجمیع مواد شیمیایی سمی این مواد را به چرخه غذایی جانداران دریایی منتقل نمایند.

همچنین جانداران بزرگتری مانند لاکپشت های دریایی نیز ممکن است کیسه های پلاستیکی را با غذا اشتباه بگیرند و با خوردن آنها دچار مشکلات جدی و حتی مرگ شوند. گرفتار شدن در این کیسه ها نیز در موارد بسیاری به مرگ جانداران دریایی منتهی گشته است. در سال ۲۰۰۸ در معده دو وال به گل نشسته در سواحل کالیفرنیا مقادیر زیادی تور ماهیگیری، طناب و سایر ضایعات پلاستیکی پیدا شد.

علاوه بر این، صدها هزار مرغ دریایی سالانه تکه های پلاستیکی را می بلعند که دفع نمی شود و با کاهش حجم معده آنها را مجبور می­کند، غذای کمتری بخورند و به سوء تغذیه دچار شوند.

مرکز تنوع زیستی پیشنهاد کرده است سقف محدوده مجاز کمتر از یک قطعه پلاستیک در هر متر مربع از کف و هر متر مکعب از آب دریا تعیین شود تا معیار کمی دقیقی برای پایش میزان این نوع آلودگی در آب دریا در اختیار کارشناسان قرار گیرد.